کوردانه: محمدرضا اسکندری: مصاحبه با کاک اقبال صفری از فرماندهان سابق
نظامی حزب دمکرات کوردستان و عضو رهبری حزب:
در این انتخابات بستگی بە این دارد کە از میان
بد و بدتر کی انتخاب میشود. بدی کە انتخاب میشود، دید ملایم تری بە نسبت خواستهای مردم
دارد، بدتر را تجربە کردەایم و احتیاجی بە بازگوی ان نیست. از نوع بد و بدتر میتوان
بە آقای خاتمی و احمدی نژاد اشارە کرد. بدی کە ماشین ترور جمهوری اسلامی را افشا کرد،
بدتری کە بیش از وسیلەای در دست سپاه پاسداران نبود.
تلاش برای «حل دموکراتیک» مشکلات روژهلات کوردستان شرکت فعال در انتخابات
یا تحریم
کوردانه: محمدرضا اسکندری: مبارزه مدنی با یک دولت دیکتاتور سخت تر از
هر نوع مبارزه دیگری است، در دنیای واقعی مردم، یک رهبر خوب سیاسی کسی است که از شرایطی
خاصی که در کشور شان بوجود می آید حداکثر استفاده را بکنند. این رهبران تلاش می کنند
با دادن کمترین هزینه، از طریق قانون اساسی و ضعیف ترین اصول قانونی کشور برای خواسته
های ملت خود استفاده کنند.
متاسفانه پس از اولین
انتخابات مجلس ایران بیشتر احزاب و سازمانهای کوردستانی و سراسری ایران همیشه انتخابات
را تحریم می کردند. غیر از دو انتخابات گذشته
که آقای عبدالله مهتدی دبیر کل حزب کومله کردستان ایران و خالد عزیزی، دبیرکل پیشین
حزب دمکرات کردستان اعلام نمودند که دوران تحریم ها به شیوه گذشته به سر آمده است.
آنها در این مصاحبه دلیل حمایت نکردن دو حزب از تحریم دهمین دوره انتخابات مجلس شورای
اسلامی ایران را تشویق مردم کوردستان در شرایط بوجود آمده در زمان انتخابات برای مطرح
کردن حق انتخاب کردن و انتخاب شدن می دانند و معتقد هستند که در شرایطی که زمان انتخابات
بوجود می آید مردم می تواند از خواسته به حق خود که یک انتخاب آزاد است صحبت نمایند
و در این مسیر گام بر دارند. اما روز پنجشنبه گذشته 6 حزب روژهلاتی بدون دعوت از سایر
احزاب که حتی بزرگتر از بعضی از انها از تعداد نیرو بودند اعلام تحریم انتخابات ریاست
جمهوری شوراها نمودند.
همانند گذشته کوردانه می خواهد نظر شما را در اختیار ملت روژهلات کوردستان
قرار دهد جواب دادن شما بردن دیدگاه حزب و سازمان و فرد شما به میان توده ها است.
حال توجه شما را به مصاحبه با کاک اقبال صفری از فرماندهان سابق نظامی
حزب دمکرات کوردستان و عضو رهبری حزب جلب می
کنیم:
نظر شما به عنوان یک فعال سیاسی و مدنی در رابطه انتخابات
ریاست جمهوری و شوراها در ایران چیست؟
این دو انتخابات را بایستی ازهم تفکیک کرد. انتخابات برای برگزیدن رئیس
جمهوری تآثیر مستقیم بر زندگی روزمرە مردم دارد. همین امر باعث میشود کە مردم بد را
بە بدتر ترجیح دهند. ما بە کرات این روند انتخابات را در ایران دیدەایم. نبایستی از
یاد برد کە جمهوری اسلامی بخشی از تودە مردم را بە خود وابستە کردەاست. مخصوصآ وابستگی
اقتصادی و نمیتوان انتخابات را خیمەشب بازی صرف تلقی کرد. واقعیت این است کە نوعی رقابت
در انتخابات رئیس جمهوری بوجود امدە است کە انتخاب بین بد و بدتر است. اما در مورد
انتخابات شوراها، با تمام محدودیتهای کە در سیستم جمهوری اسلامی هست، ما شاهد نوعی
رقابت هستیم کە نمیتوان انرا نادیدە گرفت.
در این شکی نیست که انتخابات پیش رو یک انتخابات با معیارهای جهانی و
دمکراتیک نیست، بایکوت کردن و تحریم آن چه آثار و تبعات مثبت و منفی در جامعه دارد؟
اگر وحدت درمیان احزاب در روژهڵات کوردستان با پلاتفورمی هویتی (ملی میهنی)
واستراتژی استقلال طلبانە درکار می بود، تحریم می توانست تبعات مثبتی داشتە باشد. ما
این تحریم کردنها را تجربە کردەایم و جواب منفی انرا هم دریافت کردەایم. بە عقیدەی
من شرکت در انتخابات، چندان ربطی بە تآئید رژیم ندارد.
ساده ترین کار احزاب و شخصیت
های سیاسی تحریم انتخابات، با دادن یک اعلامیه
یک صفحه ای است، پشتوانه این اعلامیه یک صفحه ای برای اینکه در بین توده های مردم عملی
شود چیست؟ چه پروژه ای احزاب در داخل باید داشته باشند که تحریم حداکثری شود؟
جواب این سوال را مختصرآ در پرسش بالا دادەام. یک استراتژی واحد استقلال
طلبانە و بکار گرفتن تمام امکانات مالی، تبیلغاتی، سیاسی، نظامی...، برای این منظور.
زمانی مردم احزاب را جدی می گیرند همزمان با اتحاد استراتژیکی و تاکتیکی یک تحریم فعال
را پیش بگیرند نه فقط به دادن یک اطلاعیه کار را تمام شده اعلام نمایند. در این شکی
نیست برای تحریم فعال شما بە نیرو و امکانات نیاز دارید. اگر احزاب این امکان دارند
پس چرا حرکتی انجام نمی دهند و تحریم خاموش را به تحریم فعال تبدیل نمی کند.
احزاب کردستانی به غیر از یک
دوره که بصورت فعال دعوت مشارکت نمودند و چند حزب در دو سه دوره گذشته سکوت نمودند
همیشه تحریم انتخابات بوده است. می توانید بگویید ملت کرد چه سودی از آن تحریم ها به دست آورد؟
این سوآل را بایستی احزاب کوردی روژهلات پاسخ بدهند. در اینجا مسئلە سود
و زیان نیست، مردم کوردستان چقدر بەدرخواست احزاب کوردی جواب دادەاند. تا روزیکە احزاب
روژهلات کوردستان بدین گونە پراکندە هستند و یک استراتژی مشخص برای آزادی ملت کورد
ندارند و با شیوەای سنتی که مال بیش از 50
سال پیش است بفکر بقای خویش باشند، حاصل کار همان خواهد بود کە تاکنون دیده ایم و چشم
انداز دگرگونی وجود ندارد و جوانان کوردی که بالاترین سطح سواد در جامعه دارند دیگر
دنبال شعار خالی نخواهند رفت. آنها همه چیز را همانند یک فرد در آزمایشگاه زیر میکرسکوپ
قرار می دهند بعد تصمیم می گیرند.
شما می توانید از لحاظ تاریخی یک مثل بزنید که با این شیوه که شش حزب روژهلاتی انتخابات را تحریم کرده اند ملتی در کشوری
به نتیجه مدنی رسیده باشد؟
چنین تجربەای بە یاد ندارم، مگر در کشوری کە یک ملت در آن زندگی کردە
باشد. در کشوری کە ایران نام دارد !، با تکثر ملیتها، ئائینها، مذاهب، تحزب و ایدیولوژیهای
گوناگون، نمیتوان پیش بینی کرد کە نتیجە مدنی یا سیاسی داشتە باشد. ما می بینیم کە
بعضی از احزاب رۆژهەڵات کە بە هر دلیل دچار انشعاب شدەاند، برای انشعابیها تحریم و
بایکوت بکار بردەاند کە هنوزهم ادامە دارد. بە باورم راست گفتن در این رابطە میتواند
بە ما کمک کنند و انکارکردن هم تا کنون زیان خود را رساندە است. ما بایستی خود محوری
و این ما محور هستیم و دیگران درست فکر نمیکنند را بدور بندازیم و از گذشتە تجربە بگیریم
و به سوی یک آینده روشن حرکت کنیم. آینده ای که در آن حزب فقط برای تحقق آرمانهای ملتمان
باشد نه خود هدف.
چه زمانی ما می توانیم بگوئیم
تحریم انتخابات از سوی احزاب، تاثیری بر روند برگزاری انتخابات در کردستان داشته است؟
شاید هیچگاه. اگر چنین نبود حالا سیستمی بنام جمهوری اسلامی، آنهم از
نوع نابش درکار نبود!
اگر رابطه ی معناداری میان تحریم انتخابات از سوی احزاب و مشارکت مردم
در کردستان وجود نداشت به باور شما چه دلیل یا دلایلی می تواند وجود داشته باشد؟
دلیل می تواند زیاد باشد. احزاب روژهلات کوردستان روزگاری حرف برای گفتن
داشتن، انهم وقتی بود کە احزاب در کوردستان فعالیت سیاسی، نظامی، تبلیغی مبازەای مسلحانە
در بسیاری از جغرافیای کوردستان وجود داشت. حال با این پراکندگی، نبود یک استراتژی
واحد، قرار گرفتن در وضعیتی کە قدرت مانور را از انها گرفتە، میتواند همگی دلیل باشند.
در مورد هریک از بخش های شمال، مرکز و جنوب روژهه لات کردستان، چه تفاوت
ها، شباهت ها و ویژگی های برجسته ای در نگاه به انتخابات وجود دارد؟
انچە مشخص است امروز مشکل تمام مناطق روژهلات کوردستان یکی است، کە میتوان
انها را چنین تقسیم بندی کرد. اولین مشکل مسئلەی آزادی و درد مشترک یک ملت است به نام
ملت کورد روژهلات از ماکو تا مهران و دهلران. دوم مسئلە اقتصادیست کە همه مناطق روژهلات
بصورت تقریبا یکسان گریبانگیر ان است. سوم مشکل اجتماعیست کە ارزشهای انسانی و خانوادگی
را هدف گرفتە است، مخصوصآ مواد مخدر و ارزشهای اخلاقی. تا جائیکە تحقیق کردەام، امروز
از نظر مسئلەی ملی و هویتی، همە همدرد هستند و همان اندازە برای مردم مرکز کورستان
(مکریان) اهمیت دارد، بە همان اندازە برای استانهای دیگر روژهلات کوردستان با اهمیت
است. سادەتر بگویم کە خوشبختانە از نظر ملی- میهنی، اکثرمردم روژهلات کوردستان بسیار
پیشرفت کردەاند. بە جرئت میتوان گفت کە مردم روژهلات کوردستان، در این مورد اگر جلوتر
از احزاب کوردی نباشند، عقبتر هم نیستند.
تحریم انتخابات چه فرصت ها و تهدیدهایی با خود برای مردم روژهلات دارد؟
بستگی بە این دارد کە از میان
بد و بدتر کی انتخاب میشود. بدی کە انتخاب میشود، دید ملایم تری بە نسبت خواستهای مردم
دارد، بدتر را تجربە کردەایم و احتیاجی بە بازگوی ان نیست. از نوع بد و بدتر میتوان
بە آقای خاتمی و احمدی نژاد اشارە کرد. بدی کە ماشین ترور جمهوری اسلامی را افشا کرد،
بدتری کە بیش از وسیلەای در دست سپاه پاسداران نبود.
در سال های گذشته و به ویژه در نیمه ی دوم عمر جمهوری اسلامی، مردم کردستان
علیرغم اعلام رسمی تحریم انتخابات از سوی احزاب عمده ی روژهه لات، در انتخابات حضور
و مشارکت معناداری داشته اند اگر این بار هم شرکت نمودند آیا می تواند نتیجه گرفت این
احزاب پایگاهی در میان توده ها ندارند؟
اینکە احزاب روژهلات در بخشهائی از کوردستان دارای جایگاه و پایگاهی مردمی
دارند شکی نیست، اما بدلایلی نمیتوان بە درصد مشخصی اشارە کرد. اما پراکندگی انها،
انشعابها، نبود استراتژی ملی میهنی مشخص ، تاکتیک مشخص، و ...، مردم کوردستان سرخوردە
شدەاند. یکبار دیگر تآکید میکنم کە شرکت در انتخابات، هیچ ربطی بە همصدا بودن با ملاها
یا تایید نظام جمهوری اسلامی نیست.
با توجه به آنکه مردم روژهلات بخصوص در شهرهایی همانند ارومیه که کردها با آذری ها بصورت مشترک
زندگی می کنند به نظر می رسد تحریم و غیر فعال برخورد کردن با انتخابات شهر و روستا
به ضرر ملت کرد است نظر شما در رابطه چیست؟
در این مورد شرکت مردم روژهلات کوردستان چیزی نیست کە همینطور سادە از کنار ان گذشت. در انتخابات
شهر و روستاها منافع مردم روژهلات نهفتە است. این درست است کە ما مرز مشترک طولانی
با ملت آذری(ترک) داریم و میخواهیم در ایندەی دو دولت کوردستان و آذربیجانی روابط دوستانە
داشتە باشند و حتی اتحاد و پیمان مشترک داشتە باشیم. اما کوردها در این بخش از کوردستان،
نباید بە خاطر پارەای دلایل، از منافع خود گذشت بکنند. اینجا مسئلەی هویت ملی، اقتصادی،
بازرگانی و ...، در کار است. این را احزاب کوردستان بخوبی می دانند و عواقب نابسامان
انرا هم دیدەاند.
ارزیابی شما به عنوان یک تحلیل گر از انتخابات پیش روی ریاست جمهوری و شوراها ایران چگونه است؟ ایا مشارکت
فعال در روژهلات کردستان را پیش بینی می کنید یا بر این باورید که مشارکت مردم از رونق
برخوردار نخواهد بود؟
همانطور کە در جواب سوالهای بالا گفتەام، اینجا بحث بر سر انتخاب بد و
بدتر است. با تجربە گرفتن از دورە قبل، ممکن است بخش بزرگی در انتخابات شرکت کنند.
چونکە انتخابات بە تمامی دو قطبی شدە، انهائیکە میخواهند رابطەای بین انتخابات و دمکراسی
در جمهوری اسلامی پیدا کنند، سخت در اشتباه هستند. طرفداران انتخاب بد منافع خود را
در انتخاب بد می جویند با پارەای امتیاز اقتصادی فرهنگی و نمیخواهند همینطور دو دستی
قدرت اجرائی را تقدیم آیت اللەهای قرون وسطائی و سپاه پاسداران بکنند. بە همین منوال
قشرهائی از تندروها منافع خودشان را در بە قدرت رسیدن ملاهای شیعی داعشی وسپاه پاسداران
میابند. با توجه به منافع فردی و گروهی و پیچیدگیها
و تجربەهائی کە در سیستم انتخاباتی جمهوری اسلامی وجود دارد، خواه نخواه، نوعی مشارکت
بوجود میاید کە چندان ربطی هم بە مهر تایید بر پیشانی جمهوری اسلامی ندارد. پس در اینجا
رقابتی وجود خواهد داشت و هواداران دوو طرف تمام توان خود را بکار خواهند گرفت تا انتخابات
را بە نفع خویش بە پیش ببرند. اینکە ما انرا میپذیریم یا نە، مسئلەی دیگریست.
با تشکر از شما اقای اسکندری کە مسئلەی انتخابات در روژهلات کوردستان را از نزدیک پیگیری میکنید.
