محمدرضا اسکندری
پیشاپیش موفقیت کنفرانس شما را آرزو دارم و امیدوارم این بار همانند کنفرانسهای که در باشور
کوردستان در سالهای گذشته برگزار نموده بودید فقط در حد حرف و تعریف و تمجید نباشد
و در کنفرانس و آینده شاهد تکرار همان آرزوهای شما نباشیم و ما شاهد حرکت عملی شما
در آینده سیاسی روژهلات باشیم.
لازم دانستم به نام یک فعال مدنی جنوب روژهلات کوردستان چندین مسئله مهم را که
می دانم شما هم خوب می دانید یادآوری کنم تا اگر کنفرانسی در سالهای آینده برگزار
نمودیم فعالین مدنی از شما سئوال نمایند بیلان شما و کارهای که زنان روژهلات کرده
ید تا کجا پیش رفته است؟
در دنیای واقعی کار و فعالیت مدنی و سیاسی واقعی فقط در حد شعر و شعار نیست. مسئولین تشکلها می توانند با
اعداد و ارقام به مردم نشان دهند که چه کارهای را پیش برده اند.
امیدوارم شما در آینده هم بتوانید به ملت روژهلات کوردستان با اعداد و ارقام
بگوئید که چه کاری برای زنان و جامعه مدنی روژهلات تا کنفرانس بعدی خود انجام داده
اید؟
حال به چند مشکل اصلی که همگان بر آن آگاه هستند به عرضتان می رسانم؛ فشار بر
بعضی زنان و دختران در تشکیلاتهای حزبی و نبود یک ارگان اجرائی واقعی برای کمک به
آنها در همه تشکیلاتهای سیاسی و غیر سیاسی و ادارات دولتی و غیر دولتی متاسفانه
بعضی از مردان که داری قدرت و مسئولیت بالایی هستند از قدرت خود سواستفاده می کنند
و در این رابطه زنان و دختران جوان را مجبور به اطاعت از خواسته های جنسی خود می
کنند و احزاب شرق کوردستان از قائده جهانی بیرون نبوده و نیستند.
حال سوال از شما شرکت کنندگان و گرانندگان کنفرانس زنان این است در این رابطه
تا به حال چه کاری انجام داده اید؟
چرا تا به امروز در این رابطه سکوت کرده اید و حتی یک بار بصورت روشن در این
رابطه صحبت نکرده و نمی کنید؟
نکند شما هم مثل همه ما زمانی که با رژیم شاه مبارزه می کردیم و به این اعتقاد
داشتیم اول شاه را سرنگون کنیم چون رژیم شاه از افشاگری ما در این شرایط به نفع
خود استفاده می کرد و بعد از پیروزی انقلاب
خمینی و روحانیون و سازمانهای غیر مردمی را افشا می کنیم. وقتی که رژیم
سرنگون شد آنکه باید افشا می شد قدرت را
در دست گرفته بود و بدتر از رژیم پهلوی بر سر ملت آورد حال چه تضمینی وجود دارد که
باز هم آینده تکرار گذشته نباشد. فساد و فرد فاسد در هر شرایطی و در هر رده ای
باشد باید افشا شود.
به نظر من شما و همه ما از همین لحظه باید شروع نمائیم و به زنان و دخترانی که
مورد دست درازی و تجاوزافراد نا لایق قرار می گیرند کمک نماییم و مردانی را که به
نام مبارزه و تحت لوای اسم مقدس پیشمرگه به حقوق زنان تجاوز می کنند افشا و ترد
کنیم.
برای اینکه این کار خوب پیش رود. بهترین کار این است که در درون هر حزب و
تشکیلاتی که زنان و مردان با هم کار می کنند. یک ارگانی درست شود که در دست زنان
باشد. بهترین کار این است که زنانی که توانایی مالی ، سیاسی و علمی دارند عضو این
ارگان باشند.
در تمام ارگانهای اروپائی یک قرار داد اخلاقی وجود دارد و هر فرد که می خواهد
در یک ارگان کار نماید باید آن قرار داد اخلاقی را امضا نماید در غیر این حق کار
کردن ندارد و اگر در زمان کاری مشخص شد که یک فرد آن قرارداد اخلاقی را رعایت
نکرده است بدون کمترین حق و حقوقی از آن ارگان اخراج می شود.
زنان و دختران روژهلاتی که در باشور کوردستان برای کار آمده اند خیلی از آنها
مورد تعرض و تجاوز قرار می گیرند.
پس از اینکه باشور کوردستان با کمک دولت امریکا و دولت های منطقه توانست صاحب
حکومت فدرال شود. تعداد زیادی از زنان و دختران و خانوادهای روژهلاتی با این تفکر
که کوردستان سرزمین همه ما است حال چه باشور باشد یا روژهلات، به باشور کوردستان
آمدند تا به این امید هم در آمدی داشته باشند و هم آزادی بهتری نسبت به روژهلات
داشته باشند.
با کمال تاسف در طول این سالها بعضی از براداران نا برادر ما که به نان و
نوایی رسیده اند. به خیلی از این زنان و دختران به شیوه های مختلف دست درازی نموده
اند و حتی این نو کیسه ها پس از تجاوز و حامله کردن بعضی از دختران که خواسته
بودند از آنها شکایت نمایند آنها را تهدید کرده و با کمک افرادی که در دستگاههای
حکومتی و امنیتی اقلیم داشته اند آنها را به مرز برده و به نام فردی که اقامت
ندارد و یا اینکه عنصری نامطلوب است اخراج نموده اند و این زنان و دختران با
مشکلات روحی و روانی بدون اینکه کسی از آنها حمایت کند سرگردان به روژهلات برگشت
داده شده اند.
این را هم بگویم زنان و دختران و خانواده های جدا شده از احزاب روژهلات هم از
این مشکل رنج برده و می برند و خیلی از آنها هم دور از این رنج و مشکل نبوده اند.
این مسئله با توجه به اینکه سالها است ادامه دارد و رهبران احزاب روژهلات می دانند، حتی یک بار به
صورت روشن این موضوع را با دولت و مسئولین اقلیم مطرح نکرده اند و هیچ ارگانی برای
کمک توسط زنان و مردان روژهلاتی بوجود نیامده است.
شما که به قول خودتان چندین سال است
کار می کنید، تا به امروز چه کاری برای این زنان و دختران کرده اید؟
اگر بگویید خبر نداشته اید باید بگویم شما چطور ارگانی هستید که از این مشکل
زنان که کسی که کمترین فعالیت سیاسی و مدنی کرده خبر دارد بی خبر هستید؟
اگر چه می دانم گردانندگان این تشکل و کنفرانس،زنان و دخترانی هستید که در
احزاب کلاسیک روژهلات عضو میباشید و یا از
هواداران احزاب هستید. وقتی که شما از نام روژهلات برای تشکل خود استفاده می کنید
تا به امروز چه تلاشی برای بزرگ کردن و پوسته شکنی این تشکل نموده اید؟
چرا شما که حتی بعضی از شما توان بیشتری از رهبران احزاب و دفتر سیاسی داشته و
دارید نتوانسته اید در رهبری و مرکز تصمیم گیری احزاب قرار بگیرید؟
تا به امروز چرا شما موفق نشده اید که
زنان جنوب روژهلات و کرمانج خراسان
را جذب نمائید؟
آیا زمان آن نرسیده است که شما غیر از رهبران احزاب خود عمل کنید که برای آنها
تا به امروز منافع حزب خود و نیز منافع شخصیشان ارجح تر از منافع ملی کوردستان
بوده عبور کنید و منافع زنان روژهلات به
دور از زبان و مذهب و منطقه یکی باشد.
به نام یک فعال مدنی که آرزویم شکل گیری یک جامعه برابر است .امید است هدف این
کنفرانس و گردانندگان آن فقط هورا کشیدن
برای رهبران احزاب روژهلات نباشد که تا به امروز به جز کوچک کردن احزاب کاری نکرده
اند و خلق ما تا درست کردن یک جبهه روژهلات کوردستانی فاصله زیادی دارد.
شما می توانید با شمشیر انتقاد خود راه را برای تحول در احزاب باز کنید و به
احزاب خود تحمیل نمایید که زنان هم حق رهبری دارند و زنان باید حداقل 40 درصد کرسی
ها را در رهبری احزاب داشته باشند.
در پایان امیدوارم این کنفرانس به طور
ویژه به مشکلات و دغدغه های زنان
روژهلات در باشور کردستان و نیز در
تشکیلات احزاب بپردازد و تلاش نماید مشکلات
زنان مثل فقر، بی سوادی بخش بزرگی از زنان کرد، سرکوب آزادی های سیاسی،
نبود امکانات کافی از سوی رژیم و همچنین
نگاه به شدت مردسالار در جامعه و احزاب را
مورد نقد و بررسی قرار داده و راه حلهای عملی برای آنها پیدا نماید.
