• خارج شدن خدام از کشور، مواضع نوين، و اقدامات در دست اجرا، بيشتر دال بر درک ايشان از اراده "خالق" جغرافيای نوين خاورميانه می‌باشد، تا دلسوزی به حال "خلق" سوريه. به‌عبارتی ديگر خارج شدن "به موقع" خدام از سوريه، استعفا از حزب بعث سوسياليستی و، همزمان با کنارگرفتن از قدرت، نشيت سقوط دولت سوريه را سر دادن، بيشتر از اينکه نمايانگر سياست اخلاقی سياستمداری "مردمی" و "اصلاح طلب" باشد، نمايانگر شامه تيز "تاليران مابانه" عبدالحليم خدام و اقدام به موقع و واقعگرايانه‌ی ايشان در راستای سهيم‌شدن در تقسيم کيک قدرت در صورت سقوط حاکميت فعلی سوريه مي‌باشد
