چندی پيش کيهان جمهوری اسلامی نوشته بود بايد سياست صدور انقلاب اسلامی را از سر بگيريم و ,دستاوردها,ی سياست تهاجمی دوره اخير رژيم را برشمرده و بر پيگيری اين سياست در رابطه با پرونده هسته ای تاکيد ميکرد. اين فقط رجز خوانی محفل کيهان نيست، ظاهرا يک بازوی سياستی است که جمهوری اسلامی با استفاده از بحران عراق در مقابل آمريکا پيش می برد. اما اهرم هايی که امروز رژيم به دست آمريکا ميدهد، وسيله ای است که فردا آمريکا می تواند با آن گوشه ای ديگر از خاورميانه را به خاک و خون بکشد يا مردمی ديگر را از گرسنگی بکشد تا ,مساله رژيم اسلامی, را حل کند. مقامات و عوامل جمهوری اسلامی اين را خوب ميدانند، ولی چه باک، آن ها می خواهند تا تنور داغ است بچسبانند. مگر حمله صدام به ايران برای خمينی نعمت نبود، مگر حمله آمريکا به عراق برای جانشينان خمينی نعمت نبود. برای رژيمی که آينده اش به حکم تاريخ سياه است، از اين ستون به آن ستون فرج است
ادامه کلیک کنید
