خانم پروین ذبیحی معتقد است که جعل افسانه و خرافات در پیدایش مساله‌ی ختنه‌ی زنان نقش داشته است. او می‌گوید: «در مصر، دختران را ختنه کرده و اندام بریده شده را در داخل کیسه‌ای به گردن‌شان آویزان می‌کردند تا در روز جشن سپاس، از رود نیل و هنگام بالا آمدن آب رود، دسته جمعی آن قطعه‌ی بریده شده را در رودخانه بیندازند. چون فکر می‌کردند اگر این کار را نکنند نمی‌توانند ازدواج کنند و در صورت ازدواج هم نازا خواهند بود و اگر برحسب تصادف فرزندی هم بیاورند، زنده نخواهد ماند. پیدایش طبقات و فرهنگ مردسالاری و حس تملک مردان بر زنان، آنان را واداشت تا برای حفظ این مالکیت، با توسل جستن به جهل و خرافه به این موضوع مشروعیت آسمانی ببخشند.»