این مختصربه یاد همیشگی قمرالملوک وزیری، ستاره ی پر فروغ و جاودانه ی آسمان موسیقی ایران زمین نگاشته می شود. زنی مردمی، پر داد و دهش و فروتن، بخشنده ای که با برپایی کنسرتهای بی شمار به یاری درماندگان می شتافت و سرپرستی تعداد زیاد ی کودکان بی پناه را به دوش گرفته بود. هنرمندی که برای نخستین بار در تاریخ هنر ایران به یاری هنرمندان از کار افتاده و دست تنگ شتافت و درآمدکنسرتش را در اختیار آنان گذاشت . تورج پارسی