مهرانگيز کار
عموم ايرانيان، حتي آنها که کمترين مداخله اي در امور سياسي و نقد عملکرد حاکميت ندارند تبديل شده اند به ‏شهرونداني بي دفاع. اگر به اتهام ارتکاب جرايم واهي روانه بازداشتگاه ها بشوند دست بسته در اختيار خشونت ‏ورزاني قرار مي گيرند که نظارتي بر رفتارشان نيست. مسئولين در بازداشتگاه ها به روشني مي گويند نسبت به ‏خودکشي زنداني مسئوليتي ندارند. گفته ها چنان است که گويا زنداني فاقد حق حيات است و پيش از محاکمه درباره ‏اش داوري مي شود.
مسعود بهنود
ده ضربه که چيزي نيست، بزنيد تا دل آتش گرفته تان خنک شود، دخترک را، دلارام را، که جرمش و تنها ‏جرمش اين است که نمي خواهد اسير بماند. نه اسير خانه، نه اسير خانه خدائي که شما باشيد، نه اسير ‏نامهرباناني که به بندگي خدای‏ رحمان مدعي اند. بزنيدش به نام نامي انسان، به نام نامي عشق، به نام نامي ‏زن. اما نام از خداي رحمن و رحيم نبريد که به بردن نامش لايق نيستيد. و اين ضربه ها پذيرنده اش را ‏طهارتي نمي بخشد چون که چنين هست، اما بر گناهان شما مي افزايد و بر دردتان از اين ستمراني.