مهرانگيز کار
عموم ايرانيان، حتي آنها که کمترين مداخله اي در امور سياسي و نقد عملکرد حاکميت ندارند تبديل شده اند به شهرونداني بي دفاع. اگر به اتهام ارتکاب جرايم واهي روانه بازداشتگاه ها بشوند دست بسته در اختيار خشونت ورزاني قرار مي گيرند که نظارتي بر رفتارشان نيست. مسئولين در بازداشتگاه ها به روشني مي گويند نسبت به خودکشي زنداني مسئوليتي ندارند. گفته ها چنان است که گويا زنداني فاقد حق حيات است و پيش از محاکمه درباره اش داوري مي شود.
مسعود بهنود
ده ضربه که چيزي نيست، بزنيد تا دل آتش گرفته تان خنک شود، دخترک را، دلارام را، که جرمش و تنها جرمش اين است که نمي خواهد اسير بماند. نه اسير خانه، نه اسير خانه خدائي که شما باشيد، نه اسير نامهرباناني که به بندگي خدای رحمان مدعي اند. بزنيدش به نام نامي انسان، به نام نامي عشق، به نام نامي زن. اما نام از خداي رحمن و رحيم نبريد که به بردن نامش لايق نيستيد. و اين ضربه ها پذيرنده اش را طهارتي نمي بخشد چون که چنين هست، اما بر گناهان شما مي افزايد و بر دردتان از اين ستمراني.