ایستادن مستمر و طولانی بیش از 8 ساعت حین بازجویی به ویژه به منظور جلوگیری از خوابیدن، فضاسازی در مورد بروز حوادث ناگوار برای اعضای خانواده و پخش صدای ضربان قلب در طول شب در سلول، بیان حضور مادر و وابستگان نزدیک و دوستان در زندان و شنیده شدن صدای گریستن یک زن از محلی در اتاق بازجویی به شکلی که ادعای حضور مادر را تائید نماید، انجام بازجویی هایی خاص به نام بازجویی های فنی که در آن چند بازجو به صورت هم زمان با کشیدن، هول دادن، فریاد زدن در گوش، ضربات مشت و لگد و سوالات متعدد و متنوع به آزار و اذیت دانشجویان می پرداختند که این مسئله در نهایت به بیهوشی دانشجو می انجامید، گرفتن مو و بلند کردن از روی زمین، زدن مشت و سیلی های متوالی به صورت، بیدار کردن ناگهانی دانشجویان از خواب و دواندن ایشان همراه با ضرب و شتم شدید که منجر به بروز رعشه های ممتد و طولانی، لرزش و لکنت زبان در دانشجویان می گردید
