اوایل تابستان ۸۴ بود که زمزمه‌ی تشکیل یک جبهه‌ی وسیع که بتواند تمامی کردها در ایران را فارغ از تفاوت‌های ایدئولوژیک دور هم گرد آورد؛ بر سر زبانها افتاد. در شهریور همان سال نشست‌های مقدماتی در دفتر انجمن شرکتهای ساختمانی در خیابان فلسطین تهران به میزبانی بهاالدین ادب نماینده سابق سنندج در مجالس پنجم و ششم برگزار شد. در اواخر آذر همان سال بیانیه‌ی اعلام موجودیت جبهه‌ی متحد کرد رسانه‌ای شد... این مقال می‌کوشد با طرح سوال‌واره‌هایی نظرات برخی از فعالان سیاسی،مطبوعاتی و دانشجویی کرد را در رابطه با این جبهه جویا شود اجلال قوامی