احمد زيدآبادی
توقيف ناگهانی روزنامه شرق و نشريات نامه، حافظ و خاطره توسط هيات نظارت بر مطبوعات، نشانه آغاز دور جديدی از محدوديت های بيشتر در جهت اطلاع رسانی مستقل در ايران به شمار می رود. در واقع، تعطيلی دسته جمعی نزديک به صد نشريه در سال ۱۳۷۹ خورشيدی به آزادی نسبی اطلاع رسانی در نظام جمهوری اسلامی پايان داد، اما پس از آن نظام سياسی تصميم گرفت تا برای حفظ ظاهر، به نوعی اطلاع رسانی مستقل ولی به شدت محدود و کنترل شده تن در دهد. روزنامه شرق را شايد بتوان محصول چنين تصميمی دانست
