حمایت از کودکان و نوجوانان یکی از وظایف دولت ها می باشد. اما در ایران از این وظیفه خبری نیست
به این گزارش توجه فرمائید
قطار مترو در ايستگاه 15 خرداد توقف كرد. مسافران زيادي براي خريد در بازار و رفتن به خانه پياده شدند. از ميان خيل جمعيت راه خود را براي ورود به بازار باز كرديم تا بالاخره به سر در قديمي بازار تهران با هزار پستو و دالان رسيديم و آن هنگام بود از فضاي قرن 21 خارج شديم.
آنجا از تكنولوژي يا فن‌آوري و ماشين‌آلات به عنوان ابزاري براي سهولت كار خبري نبود. كودكاني كه از سن هشت سالگي وارد بازار شده‌اند و حالا به سن نوجواني و بزرگسالي رسيده‌اند به عنوان وسيله حمل و نقل گاري، چرخ و يا بازوان خود پارچه، چرم، لوله، كيف، لباس و بسياري وسايل ديگر را از نقطه‌اي به نقطه ديگر مي‌برند. آنها بدون بيمه، پشتوانه كاري و مالي، ثباتي در گرفتن حقوق و دستمزد و در نهايت امنيت شغلي مشغول به كارند
