کوفی عنان
برگردان المیرا مرادی
چه می شد اگر «سیاست در عرصه جهانی» می توانست به اندازه بازی های «جام جهانی» منظم و سازمان یافته، مستعد و پذیرای کار جمعی باشد.جای تعجب نیست که ما این چنین با تحسین به «جام جهانی» نگاه می کنیم.
چیزی که برای من و همکارانم در سازمان ملل بیشترین مایه رشک و غبطه است، اینستکه: جام جهانی واقعه ای است که ما شاهدیم که در آن به گل هایی* (هدف هایی) دست می یابند. من تنها در مورد گل هایی که یک کشور امتیاز آنرا بدست می آورد صحبت نمی کنم، بلکه منظورم به اینهم هست که بالاترین و مهمترین گل (هدف)، حضور در آنجاست، بخشی از خانواده ملل بودن، تجلیل و بزرگداشت نوع بشر
